Nieuwe poes

Omdat één van onze poezen helaas is overleden en we nu nog maar één poes over hebben, Donald, vinden we dat er wel een poes bij kan. (Lijkt misschien een beetje raar dat het over poezen gaat terwijl het allemaal katers zijn, maar de kinderen zeggen poes in plaats van kat...) Manlief wil graag een kitten, maar dat is echt iets wat ik niet zie zitten. Ik ren de hele dag al achter de kinderen aan en heb echt geen zin om dan ook nog eens achter een onschuldig lijkend bolletje wol aan te rennen wat in de gordijnen hangt en de bank sloopt. Dus zijn we op zoek gegaan naar een volwassen poes, eentje die al weet hoe hij of zij zich moet gedragen. Eerst gekeken op de site van het asiel, poezen genoeg, maar je moet er wel 85 euro voor betalen. En ik weet heus wel dat dat geld ten goede komt van het asiel, maar onze begroting laat dit niet toe. Dus op naar marktplaats voor een 'tweede hands' poes. Na wat zoeken in de omgeving zagen we een jonge kater, een echte knuffelkat en lief voor kinderen. We hebben de mensen een mailtje gestuurd en de volgende dag mochten we Puck komen halen.
Omdat Donald en Puck aan elkaar moeten wennen en we niet willen dat Puck gelijk naar huis terug loopt (nog best een stukje van de polder naar Hoevelaken) moeten de poezen een tijdje binnen blijven. Normaal gesproken kunnen onze poezen naar buiten wanneer ze maar willen en poepen en plassen ze ook buiten. Een kattenbak hadden we niet, maar gelukkig was Puck inclusief kattenbak. De kattenbak staat in het halletje en het kattenluik is gebarricadeerd met twee plankjes aangezien we het klepje nergens meer kunnen vinden. De ontmoeting tussen Puck en Donald verloopt tot op heden rustig, ze ontlopen elkaar en Donald gromt wat als Puck te dicht bij komt. Puck is inderdaad een echte knuffelkat en heel lief voor de kinderen. Hij heeft alleen één slechte gewoonte die we hem af moeten leren, hij zit graag op het aanrecht. De kinderen zijn dol op Puck en willen graag met hem knuffelen en voor hem zorgen. Zelfs Jille (bijna 2) (die Puck overigens Muck noemt naar één of ander figuur uit Bob de Bouwer) draagt op zijn manier zijn kleine steentje bij. Hij had laatst een drolletje uit de kattenbak gevist en deze naar Puck gebracht met het vriendelijke verzoek het op te eten. Erg lief natuurlijk, maar ik heb Jille toch maar even uitgelegd dat de kattenbak en wat erin ligt erg vies is!